düşleyerek karaladım geceler sabah oldu,
kafamdan çıkamayanlar gönlüme girer oldu,
uzaklara daldım her sliyuti sen seçer oldum,
olgun hislerle yazdım ben , ömrüme ecel oldun.
Sanki her söyleyişte dilimde hece sondu,
Umutlarım güzelligine varoştan gece kondu,
yorulduk be abi, sor bi noldu?
Onun can yakan gülüşü vardı , şarkıma satır oldu.
Herkesin herşeyi senin nasıl hiçbişeyin?
- Diye sordular dedim yazdım bu denli içli şiir,
Yanyana yakıştıramadı bizi buruk şehir,
gözaltlarımın rengine bende yakıştırdım seni!
Başını sen çektin en büyük sorunların,
Rabbim güzellik bahşetmiş , ''bende yorumladım'',
Aşk kadehindense acı geldi yudumlarım,
Sensiz nefes alamam diyen başka tende soluklanır!
siyah perde çekili penceremden ,
içimi karartan o yankılara gönülden paralel,
göz göre göre gidememki ''ölüme yeniden'',
gönlüme taht kurmuştu ''aşka dair ölüler''.
o küllükler dolmıycaktı,
adını efkar tonuylada anmıcaktım,
söyle yüregin baskasını kaldırcakmı?
Aşka inanıyosan yörüngemden kacmıycaksın.
Kim bilir şimdi hangi tente nefes bulursun,
Yakışır tabi ya , yanına fazla ''kusursuz - biri'',
prenses kalpten kalbe ''koşup yorulsun'',
ben dışında binbir sofrayada ''konu olursun''.
Bu sözlerin yükü ağır gelirse ''yasla omzuma'',
bilsem yatarmıydım lan ''yalanın koynuna?''
elimden çekip alamazken seni ordular,
sen ittin beni o zaman sol yanımdan vurdular.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder