İstemedim ki bu hayat anlamsız, seninle anlamlı olur günüm
Her günümde yalnızlık, her günümde kaderin etkisi
Kader mı bu kader mi aşk kader mi dünya kader mi doğmam
Her günü bugün yırtıp attıp her günü ben yazıya bağladım
İçimde bi ses var hiç duyamadığım
İçimde kara bir boşluk anladığım
Her boşluk sana bağlanıyor, hem zavallı hem yalnız
Elimde bir şarap bitap kadınlayım
Harap bitap oldum yolun sonundayım
Hep dünya kitap gibiydi
Beni yazdılar onu okudular
Dopamin verse:
Zor hayat zor nefes almak en zoru da gidişine avunmak
Mutlu değilim ama dönme sakın varlığın beni avutmaz
Gündüz hayalin yapışır yakama gece rüyaların eksik olmaz
Yağmur gibiydi aşkın kimine bereket olurdu kimine hüsran
Hayallerimse seline kapılıp baştan aşağı ıslanan
Yakışmaz dediler ağlama koskoca adam nasıl ağlar
Hayallerimi ıslatan yağmur belki göz yaşımı da saklar
Seni bana yasaklariahanet denen o esir şehrin kanunları
Kalbim sana atmaktan yorgun düştü ben de düştüm duramadım
Yakın değilsin artık uzaksın yalancı kalbin utansın
Bıraktığın hatıralar kanayan yarama tuz atsın
Kalbin en geniş araziydi esirgedin bir dönümü
Gelecek asla gelmeyecek hatırladıkça dünümü
Ben hayata kapılsam da unutmadım ölümü
Unutamam çünkü bugün ihanetin yıl dönümü
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder