Paslı defter kalem kağıt sigara dumanı
Hep bir engel nereye çevirsem rotamı
Hayatın oltası cehennemin ortası
Belki yazdıklarım bir gün ölü bu şehri hortlatır
Mesefalerde erir engelleri devir,
Devrim karanlıkta uzanmıştı elim
Dünyalar senin rüyalar aleminde sefil
Acılar deminde bizim çek gökyüzünün perdesini
İhtişamlı hayaller ortasında kayıp
Çeki düzen ver tavrım kendine insanlar sağır
Kaygılarımla bu duygu yüklü melodilerse komada
Yağmur bu kente deva içinde bir dünya
Boş bir dünya sonsuzluğa uzan
Belki istediğin olur yaşa aynı sonu
Yürürüm hep aynı engelli olsa da yolum
Kaç saklan, kent büründü grilere
Yaz savaş , kent büründü sessizliğe
Yorgun adımlarla yavaşca sokul yanıma
Benim solgun renkler dizili gökkuşağımda.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder