Aşk değil. Daha da içten, kan gibi..
Sen en güzel mevsimim
En güzel yaşımın tan yeri
Sen bu kanser kalp için ulaşılmaz saç teli.
Sen..
Bu ömrün en güzel sahnesi
En güzel şehrim
Benim en güzel sözüm.
Benim hiç durmadan yürüdüğüm aşk yolunda en doğru yönüm
Sen.. Mutluluğa serilen örtüm
Sensizlik ve hayat arasında kurduğum köprü
Sen yollarımda taş benim, sessizliğim derin
Burası karanlık yıkık dökük, tam sensizliğin yeri
Sana çıkan tüm kapıları kilitli yerleştiğim evin
Bensiz iyi olduğun görmek acı dert ettiğim seni.
Cidden sensizlik sorun değil onun olman sorun
Paramparça ettiğin bu kalp ile yüzleşsin
Sevgi neymiş anlasın, görsün, utandırayım onu
Bunca şeyden sonra nasıl ? Bitti mi ? Saçmalık!
Beni vizyondan aldı çünkü yeni filmi başladı
Halen senle kaplı bil ki kalbimin yamaçları
Adına paralel uzanan aşkımın iklimi saçların.
Aşk devrim, ben şairim, sen ömrümün kesiti
Söyle aşk yağmurum ıslatır mı onun yanında tenini ?
Gelmiyorsun..
Şimdi yedi cihanın sultanı, gökte yıldız olsan dahi ne fayda be gelinim.
Yoksun... Yok!
Önünü alamıyorum yokluğunun
O değersiz yanında nasıl kapatıyorsun boşluğu ?
Bana aşk dersi verenlere bir sorum var
Şimdi hangi edepsizin kolunda o peşinden koştuğun ?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder