Sen hiç kendine ağladın mı ? Ben çok ağladım.. Uyandığım bu dünyada en çok kendime acırdım.. En umutsuz arkadaşıydım , arkadaşların.. İstiridyenin içinde yaşamaya razıydım, incin olmalıydım..! Beni birisi yolda buldu, Baygın halde kenara koydu, Çekti gitti , işte yeniden yalnızım.. Kanım yerde kaldı , halsizim Gücüm olsa biraz emekleyerek evime giderdim Evimde yine bi ben bi kendim.. Kuş kanadın kıymetini kanadı yanınca anladı Elime bal sürünce cümle arılar elime damladı Karanlığım gecenin karanlığını zevale uğratır Uzun uzun bakma bana bu hal beni utandırır.. Tuhaf olay ; Beni üzen sen Teselli veren sen Kurtulmaya da çaban yok Ben neyinim , neden ben ?! Kaçıp gitsem uzaklara Bilirim beni bulur Ne benle mutlu olur Ne bensiz huzuru bulur.. NAKARAT 2X Halimi anlayan yok , yaşamak ne zor iş imiş Halimi anlayan yok arkadaş , yaşamak hayli zor bi zanaat vaktimi benden çalan çok , kurtulmak ne zor iş imiş kurtulmak ne zor bir iş imiş , vaktimi benden çalan herkesten yer beni yada sev yaa , ölümler ne erken imiş ölümler ne erken imiş , ölümler ne erken imiş ya ağlat beni ya da güldür , tebessüm ne zor iş imiş tebessüm ne zor iş imiş , tebessüm ne zor iş Verse 2; yürüdüğün o yollara kendi peşinden iz bırak benden başka kim ısrarcı sende bu kadar ? ayırt et beni , farket beni , bardak gibi kır bırak beni ama bırakma beni! bırak şu çocukluğu , ikimizi de yakmak üzeresin . sakladığım sabır tükendi . bende taşmak üzereyim . nereye kadar dayanacak ha bu kalp ? al kendini git , hadi Kolo kalk olsun kabul et beni , her sözünle derya dalgalandı varsın olsun , ben bu aşka karşı yüzsüzüm başım öyle bi döndü, sanki başım öldü herkes halimi gördü ama sen değil çünkü senin gözlerin işine geleni gördü ateşe verdim evleri ağır ağır yürüyorum ateş içimden çıktı artık ben ateşten geçiyorum artık seni SEVMİYORUM..!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder