Unutma bu yollar yürümeden aşılmaz
Aradan geçip giden onca zaman
İsmini dahi hatırlamayacağınız onca adam var
Bir kere geldiğin yolu bir daha şaşırma
Madem almıyor kafan boşuna yorma
Hayatına renk katar umuduyla rapi yapman; saçma!
Kendi gerçeğinle yüzleşmeden böyle kaçman
Anlatamam renkli hayat geçti hayat sokakta
Ortadoğuda savaş var insanlar aç ve açıkta…
Uyuşturulmuşsun çoktan ekranda ki hipnozla
Nereye bakarsan bak hep aynı safsata
Bir araya gelmez parçalar bu yapbozda
O ne bok yerse yesin moruk sen kendini bozma
Bir popstar veyahut rockstar
Olamayacağına göre gidip bir beate söz yaz
Sen anlatda bırak onlar anlamasınlar
Yolunda gitmesede hayat öyle boş durmak olmaz
Seni bitirmek için o piçler boşluğunu kollar…
Sonu görünemeyen bir yoldu bu belki
Ne başı nede sonu belli…
Ama yürüyorum yine kırılamıyor direncim
Kaybetme sakın yaşama sevincini…
Sus! Sen konuşma cevabı kendin desin!
Unutma ki umutların tükenmesin
Her sabah uyandığında yine kendinlesin…
Kolay olan bir bokta yoktu zaten aklandık
Hayatı suç sandık bununla suçlandık
Nefes alıp vermeyi biz yaşamak sandık…
Gelecekten gelip geçmişi silecekler
Keşke tek derdim rap olsaydı hakikaten
Yaşadı hayal dünyamız kıyamet hakikatten
Sen rahat ol kuzen hayat sokakta güzel
Televizyon izlemekten akıl sağlığını kaybedenler
Evinde oturduğu koltuktan ülke yönetenler…
Kendi kültüründen bihaber bir nesil jakoben
Medeni cesaret adı altındaki ibnelikler
Bunlar hep çok biliyorum deyip bir bok bilmemekten…
Objektif olamayan bir aktivistin velvelesinden
Bıkkınlık geçirdik biz tavasından tenceresinden
Askerim polisim ve çocuklarımız ölmesinler!
Sonu görünemeyen bir yoldu bu belki
Ne başı nede sonu belli…
Ama yürüyorum yine kırılamıyor direncim
Kaybetme sakın yaşama sevincini