Yapraklar rüzgarda uçuşuyorlar.
Damlalar, bu kokular hatırlatıyorlar.
Neden karanlık, neden hep sessiz, neden hep çıkmaz bütün sokaklar.
Neden hüzünlü, neden umutsuz, neden yağmurlu bütün şarkılar.
Neden uzanmaz, neden tutamaz, neden sarılmaz bana kolların.
Neden hiç duymaz, neden durdurmaz, neden konuşmaz bizimle tanrı.
Bul beni, duy beni, çek çıkar.
Bir sebep göster dayanmaya.
Bir umut ver bana tutunmaya.
Kaybolurken ay ışığı, üşür sokak çocukları.
Yetişmiyor duaları, kapalı hep kapıları.
Duyulurken adımları, titrer sokak lambaları.
Şehrin yalnız aşıkları söylerler şarkılarını.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder