Mistral – Sessiz Düşünceler Şarkı Sözü
Bul beni yeniden, hep men eden
Seni geçmişten seven hep düşler var
Komadayken bana sevmek birazcık az geliyor
Kurtul aniden düşlerden ve de
Dayanma duvara düş istersen
Yeter ki kalk yeniden bil dik durmayı
Acıyı yok saymak yerine neden deştin yaranı
Neyse boş ver hayat kavga zaten
İntihara sürükler kanma
Matemine tutulacak insanlar var
Annenle babanın göz yaşı kadar değerli değilsin
Hak ver bana, söz ver sonra.
Üzme kimseyi üzülsen bile bak dünya 3 gün zaten
Sussan duyar konuşsan sağır olur birden
Geceler ayaz günler soğuk
Nefsin dolu bir de benzin soluk
Dünya cehennem, insan ateş
Göğsündeki yüklere bakar alem
Geçmez içsen tonla kadeh
Topla duygularını koy valize
Durma hadi at denize
Kursan bile alarmı uyanamamak güne
Pişman olup da ulaşamamak düne
Hayat, bekleyip durmak şansına göre
Gidebilir her şey elden, diğer adı bunun kader mi ne
Zaten solar bir renk
Buna rağmen gülmek zafer bize
“Yoksa?” derken kopar kıyamet
İnsan, başa gelen son felaket.
Günler sana geceler boyu sürüyor
Bak bana kendimden uzağım
Sar beni yeniden başlamadan
Susmaz sessiz düşünceler
Ne buldun bu dünyada hayalinde
Fazla tutunmaya değer başka bir rüyadan başka
Güneş olsan ne yazar ben zaten gecelere alışmışım
Birdenbire karışmışsın ya bu akıl almaz hülyaya
Sök bırak artık cefası son değil kalbin zorlayan seni
Aydınlığa cevaz vermeyen bir yerdeyim
Çevresinden nemalanmaktan
Başka yeteneği olmayanlarla dostluk sürdür
Ben harp içindeyim
Birlikte kazandığımız bir savaşta
Sanki kaybeden gibiyim
Tıpkı güneş aradayken
Dünyadan kurtulduğunu sanan bir ay gibiyim.
Misafirim,
Sabah yatağımı erkenden toplar giderim bu dünyadan
Bana sorma neden diye soruları tanıyamam ki cevap vereyim
Bir kapana kısılmışsın, neden orada olduğunu anlamak yerine
Kaçmaya çalışmışsın
Çünkü alışmışsın inanmaya sorgusuz yarınlara
Günler bana geçer hep sancılı
Aklını tutamayan adam lütfedip de nasıl tutar dilini
Kurtar birini, hiç olmadığın kadar merhametli olduğun anda
Öldürdün mü birini hiç, bir hiç olduğunu düşündüğün anda
Bırak düşünmeyi de kurtar kendini.
Fazla tutunmaya değer başka bir rüyadan başka
Güneş olsan ne yazar ben zaten gecelere alışmışım
Birdenbire karışmışsın ya bu akıl almaz hülyaya
Sök bırak artık cefası son değil kalbin zorlayan seni
Aydınlığa cevaz vermeyen bir yerdeyim
Çevresinden nemalanmaktan
Başka yeteneği olmayanlarla dostluk sürdür
Ben harp içindeyim
Birlikte kazandığımız bir savaşta
Sanki kaybeden gibiyim
Tıpkı güneş aradayken
Dünyadan kurtulduğunu sanan bir ay gibiyim.
Misafirim,
Sabah yatağımı erkenden toplar giderim bu dünyadan
Bana sorma neden diye soruları tanıyamam ki cevap vereyim
Bir kapana kısılmışsın, neden orada olduğunu anlamak yerine
Kaçmaya çalışmışsın
Çünkü alışmışsın inanmaya sorgusuz yarınlara
Günler bana geçer hep sancılı
Aklını tutamayan adam lütfedip de nasıl tutar dilini
Kurtar birini, hiç olmadığın kadar merhametli olduğun anda
Öldürdün mü birini hiç, bir hiç olduğunu düşündüğün anda
Bırak düşünmeyi de kurtar kendini.
Günler sana geceler boyu sürüyor
Bak bana kendimden uzağım
Sar beni yeniden başlamadan
Susmaz sessiz düşünceler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder