Bırak da aksın,umutlarımdan oluşan damlalar bugün ayrı dertle kirpiklerimi yaşa boğdular bu vicdan nasıl dayansın öyle bir daralma var ki ruhta sorma gitsin,hatalardan ilmihal riyam,hüzün,gecem mi tenha? kaç pranga vurdular bi mahkum olsam ağlasam kim var diyip çığlıklarımı duysalar farkeder mi en gizemli hücrelerine koysalar üşümem,buz yataklarında tek kalıp sabah güneş doğarken demir perdelerimi araladım yollanan resimlerin var mektubunda,karaladım üzgünüm kader bugün de ziyaretçim olamadın kalbin içinden seslenirdim sana evet benim hücrem,buydu gördüğün ceza evim yargılanmadan cezamı çekerdim itirazı var mı sor,olamaz bu benim niyetim önceden bellidir,yüzümde mütebessüm dirilişini gördüğüm hükümdün güldürürken düşündüm de nasıl katlanırmışım acım büyürse ben küçük düşüp boş anlatırmışım yıllar geçer ama ben akıllanamam burda nefes alamam çöker ayrılık acısına tahammülüm yok dayanamadım ben Ellerimden aksın umutlarım her hatamı yüzüme vurdun unutmalıyım gitmek için beni de yok etmen lazım hadi git kalp yansın kipriklerimi de yine yaşa bağladım ağladım,kendi içime aktım taştım,denizlerine sığmadım,yandım seni kaybetmek bahtım bu ne şans niye bana gülemez bilir ama göremez bana sahip olan yeganedir kıymet bilemez Sen yegane hazinem,ilim irfanı fazilet söylenenlerin hepsi rivayet efgânı yenip sonra efkâra düşenler nasıl yazsın bir kalemde ecdâda vasiyet boynu bükük,yıkık bi harabeyim ben içimde sağ kalan bi sen,gittin güzergâhı bilmeden havadislerim kötü ise yoluna engel arz eder yanlış yapmadan dönersen bu can kabul eder bazen matemi siyah örttü beden ilen rüzgar eser şimdi seher ilen çare var mı konuşamam halen ama yok bi bahanem
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder