Verse1: (Kodes)
Büyük fotoğraf albümünde yer açıldı
Adını koydular çocuk ve evde bir katık daha
Emeklemekle başla yol uzun hayat bir tarla
Dönüm dönüm ekersin,
Gün gelir sığındığın o korkuluklar öldüğünde
Sabah gömüldüğünde öğrenirsin herşeyi
Şimdi bilyalarla oyna, çok küçüksün
Büyüdüğünde arada geriye bak hatırla kadim dostları
Kalleş arkadaşları..
İlk kavga, ilk öpücük, ilk yenilgi,
Sol cebinde taşıdığın o sigara paketi
İçinde kopan fırtına silinmez hatıralar
Büyümenin o korkusu İstanbul sokaklarını
Karalamaktır hıncım
Gönderilmemiş şu mektubun içinde
Yazılı kelimelerden adını bul çıkar
Hatırlamak üzer unutmak en güzel
Tamam tamam kapattım artık
Duruldum sarıldım ellere
Dileklerimde dilememek var artık
Eskiler zamanla boş gelirki hoşgelirdi önceden
Benimdi şimdi parça parça ufalanır içinde korkular
Bırak, dokunma benimle kalsın önceler ve
Yeni fotoğraf albümünde kaç surat yabancı
Kaç beden yanımda daim kaçıncı yenileyiş bu kaderi ?
Yolumu yarılamaktayım misafir olduğum şu soğuk kör
Kirli caddelerde..
Nakarat:x2
Bir mazi varki unutulan ve istemeden kurutulan
Hatırlamak mı zor olanları hayata hatıra ?
Uzunca yoldu mahfolan ve kefenlerle yoğutular
Sürüklemek mi zor kalanları hayata hatıra ?
Verse2: (Sorgu)
Kaçıncı katından attın kendini seviyenin
Deniz izasındasın şimdi hava soğuk ve tuzak bu
Birisi gelir sandın elbet biri hatırlar sandın
Zemin sana baktı sen o uzakta kaldı zirve ve
Bir 36lık boz bozuk bir makine
Müzik kutusu mizikalar elimdemisin ne
Ağır kurşun şamandıram hatıradır galata köprüsünden
Kolumda yara bere frensiz bisikletimden
Ah orum sokaklarında nasip oldu solumak
Surlara bir çıktık inmedik uçurtmalarla yarışmak
Kavgalara karışmak, masum sevdalar
Yolda çakılları saymak, bir hikayedir çocuklar
E kurudu kaygısızca şeridi özeti çıkar mı ?
Sürekli birşeyler yaşandı şuna bir çağre var mı?
Yani, istediğimden değil mutluluk huzura tek şerit
Sol yanımda zebaniler selamımı alır mı ?
Şimdi karanlıklar basar mumun fiyatı artar
İnsanoğlu çabuk unutur gideni boş kalır mı kantar
Yerlere hemdes şu çerçeveler paslanırsa
Bir cam kırar elim gırtlağımın içinde patlar
Hepimiz elde kalemle dolaştık farkında olmadan
Kendi tarihimizi yazdık bir kere silgi vurmadan
Ve yavaş yavaş yaklaşır insan yeryüzüne
Anılara saygıyla açılır toprak, girersin içine..
Nakarat:x2
Bir mazi varki unutulan ve istemeden kurutulan
Hatırlamak mı zor olanları hayata hatıra ?
Uzunca yoldu mahfolan ve kefenlerle yoğutulan
Sürüklemek mi zor kalanları hayata hatıra ?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder