Kodes
Ucuz bi gazete parçasıyla örtülü bak herşeyim
Keşkeyim ben, mazi canlanınca anılan
Ve yakılan uç fotoğrafım cebinden çıkarttığın
İçinden koparttığın yıllar adını andığın
Oysa ben bu odaya gülümserdim sebepsiz yere
Tabularınla dolu aklı zorladın mı bir kere
Hiçe sayılmış onca duygum yutkunurdum sabaha karşı
Şimdi hissedilecek bi şey kalmadı
Hey millet aşığım bu gece kapkara
Terkedilmiş bir limanda doğuya yolculuk fora
Ara ara bul beni içimi titret
Ele güne sor beni bu ne metanet
Çekyatımda misafirdi evime gelen dostlarım
Anlatınca açıldım söyle kaç kez asıldım
Halata bağladım boyundan bıktım benden
Beni bağışla vazgeçtim senden
Nakarat
Ben kendimden kaçtım olmadı ki geri döndüm uçurumlu yollara kollarımda bir sen ol yeter
Sorgu
Hazırladım cevapları göremiyorum sevapları
Kendi yarattığım çölde defnettim serapları
Gerçekler hakim oldu ruhum artık huzur buldu
Var bi ton sorun olsun bu zevke bende hasıl oldum
gözüme kaçan bi sen yaşlar akıttın
Dört duvar neler gördü bilsen o yüzden sapıttım
Yağmur olsa mutluluk inan ben hep kuraktım
Ulaşabilseydim bulutlara onları boğardım
Elimden aldıklarını yaren geri versin
Acıya karşı sempatimiz var buyursun gelsin
Bağlamaya da çalıştıkça da hayat ipleri gersin
Kendimi tutsam umursamadı dersin
Ağlamayı çok istesem de dostum izin vermez
O dost benimle her zaman ve hiç bi kimse görmez
Karmaşaların ortasında kaldığım bilinmez
Yakılsa dahi sorularım ışıklar sönmez
Nakarat
Ben kendimden kaçtım olmadı ki geri döndüm uçurumlu yollara kollarımda bir sen ol yeter
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder