Verse1: (Kodes)
Farkına var alıştığın bir yüz değilim ben ve çarkı dönecek geriye saracak filmi hayatın
Bu rahatlık su yollarında kuraklıksa elini ver
Yalan döner bu devri alem tek sürer mi sandın ?
Beni bi aldın seni bıraktın yerime yer etti
Tanımadım şehirde 10 liralık bilesin aşk
Şakakta sızılarımsın , elimde yaralarım
Bu gecelerimde tavanlar küçük beyaz bir yalan mı ?
Hayır !
Umudu tek bir gülüşe bağlamam ben , içimde benimdir ve yaşaman için senindir ..
Gel...
Aynı tepede rüzgar , bilki bizim için eser
Bu lodos değil , yeşil bir okyanusta yolculuk ya sahi
Pes ettiğim kadar yenildim hep hayata ben
Ve durmadım sarıldığım günahlarımla yol aldım
Senden önce inandım o yalana emin ol
Ve yerim bir toprak altıysa önümde uzun yol..
Nakarat:x2
Sisli gözlerimin önünde isli bir pencere hayat
Ölüm serinletir mi dersin beni alevdim harlanan ?
Ve kan çanaklarında çatlak oldum aşkı sızdıran
Yanaklarımda tuzlu mazi düşümü kağıda yazdıran..
Susmaya çalışmak her şeye alışmak demek değil
Aynalarla kapışmanın utancını bilir misin ?
Beni düşünme o narin sinirlerin gerilmesin
Son bu havayı soluyuşum bugünde sen gelir misin ?
Pardon verir misin tek bir anlık bakış bana
Bütün birgün yeterdi o an sabredip yatışmama
Nasıl kapıldın hayattaki o umursamaz yarışlara
Nasıl ulaştın her şeyi yok sayıp o sözde varışlara ?
Tek bi seni istedim Tanrı sanırım oralı olmadı
Uzaktan izledim , bir güldün orda içim sızladı
Elin değdi başka ele tuz oldu yarama ağladım
Beraberinde şöyle bir güldüm ve kadere bağladım..
Doğrusunu istersen öyle böyle değil kanıyorum
Sanki şişelerin dibinde geçmişimizi arıyorum
Ve burada hava soğuk ve bu arada rüzgar azılı düşmanım
O Açıyor kapıyı aniden sen geldin sanıyorum..
Nakarat:x2
Sisli gözlerimin önünde isli bir pencere hayat
Ölüm serinletir mi dersin beni alevdim harlanan ?
Ve kan çanaklarında çatlak oldum aşkı sızdıran
Yanaklarımda tuzlu mazi düşümü kağıda yazdıran..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder