Soldu bütün dünyanın toz pembe renkleri
Tüm ışıklar sönse dahi baş ucunda beklerim
Neden artık dünyada bana bi haz vermiyor
Sıkıldımda buralardan senden bi' haberde yok
Bitmeyen bir hikayenin kahramanıydık sen ve ben
Sadece bir şiirden mi ibarettik sahiden
Dünya neden bıkmıyosun? benle dalga geçer gibi
Son bir beste şairane dilimdense koptu gitti
Bu şehrinse en güzel mekanıydı gözlerin
Öylesine güzeldir ki basit kalırdı sözlerim
Birde baktım dilimdeyse güzel sözler tükenmiş
Birde baktım herşeyimse birer birer tükenmiş
Hayatımsa işte böyle olmasan ne farkeder
Diyemedim ki bende asla olmasan ne fark eder
Hatırlanmak istedikçe unutulduk belkide
Kahvenin dibinde kalmış hatır varmış eskiden
Nakarat (Kuzey) (x2)
Acılarım,düşerken ellerimden teker teker
Sen olmasan ne fark eder.
Gecelerim küfreder bu kez utanır kaderimden
Olmasan ne fark eder.
Sebepsiz düşlerimde kaldığımdan anlattım
Anlattım,anlar mı,geçen sade yıllar mı
Yıllanan bu şarapların içlerinde geçmişim
Ve içmişim bu zıkkımı (tek dikişte içmişim)
Kendimden geçmişim hemde farketmeden
Beni bi dinleseydin,depaki nüksetmeden
Yükselen bu duygularımın varoluşlarında sen
Alçalan bu duygularımın,kahroluşlarında ben
Neden diye sorduğumda cevapların etkisiz
Anlattığım hikayeler,yani eski biz
Yıllardır aynı şey,sekiz sene tökezlemem
Senden istediğim tek şey bi kez önemsemen
Gülümsemen senin,benim için bi mutluluktu
Yazmıycam desemde satırlarımla yutkunup
Geçen şarkıda demiştim ya seni sevmediğimi
Sevsende sevesende,Kuzey der ki ne fark eder
Nakarat (Kuzey)(x2)
Acılarım,düşerken ellerimden teker teker
Sen olmasan ne fark eder.
Gecelerim küfreder bu kez utanır kaderimden
Olmasan ne fark eder.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder