Küçük bir şehrin tenha sokaklarına bıkmadan rap aşıladım
Tek başıma dımdızlaktım kimse gelip yükümü taşımadı
Her kaşınanın derdi bendim çok aşı yarım ben taşı yarıp
Rhyme yapana kadar demedi seninle tanışalım
Bu yüzden uzak dur kalemim morga dizer
İster sev ister sevme koyarım tonla dize
Cebinde beş kuruşsuz topla hayallerini koy valize
Nasılsa döndüğünde mutlu değilsin vur kafanı bir saat uyanıp okula git ve sonra vize
Bilmedim pes ne dikdurdum aslında
Seslenip durduğum hayat kadar aciz olan estetik kurgularınızın
Peşinde doğrularım aklımda test edip kurdum
İzleyip resmedin isterseniz çünkü mestedip vurdum
Az biraz kendin ol da tarafsızca istediğini sevebil
Hep nakitsizlikti yeteneğimi gizlememin nedeni
Sence hepsi okuyup iyi bir meslek edinmedim diye mi
Verdim kulaklığına karşılıksız yirmi iki senemi (hı)
Nakarat (X2)
Biter mutluluklar hüzünler tüter
Bu senin yüzünden düşen bir parça kulaklığına taktığın misafir
Doğrularını sayfaya çiz Afi
Hiç bir şeyin yok bir saati, bütün gördüklerin izafi
Yorucu bu gece biten umutlara fasıl
Bir gün bende yükseleceğim bulutlara basıp
O zaman görünce bakacağım bu sorunlara nasıl
Yakacağım bir sigara ve bir de yorumlara hazır
Burdayken bir cevap vereyim anca laklaksınız
Her seferde serseri dediniz, emeklerimi takmaksızın
Anlat sızıp kaldığım günleri ne bilcen
Anlar mısın onda birini sade yazıp geçsem inan sanmam kısıp
Geçeceğin bir noktadayım yine de korkup el çekmedim
Çünkü her vakitte yansıttı rap gerçek beni
Hiç bakma öyle bozuk piyasanın mercekleri
En sonunda yitip gidecek hayatıma dencek deli
Aç beati gerçekleri anlatıp dışlandığım yol akla
Gelmiyorsa arama beni paranla gezdiğin sokaktan
Umudunu kes haydi arka sokaklarına sap betonda
Kalan üç yapraklı yoncayım fakat favoriniz begonya
Nakarat (X2)
Biter mutluluklar hüzünler tüter
Bu senin yüzünden düşen bir parça kulaklığına taktığın misafir
Doğrularını sayfaya çiz Afi
Hiç bir şeyin yok bir saati, bütün gördüklerin izafi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder