Uzun zaman oldu beste yazmayalı
Anlatmaya devam bütün satırlar ağladı
Yazan bu kalemin ümidi kalmadı
Sevilen çok uzakta sevgim kalbe sığmadı
Bu aşkın hakkını fazlasıyla verdim
Sevdim sahip çıktım bağırdım neden gelmedin
Sadece giderken bir hoşçakal dedin
Sen yokken hoşça kalır mıyım bunu bilmedin
Gözlerimde yaşlar birikti aniden
Dokunsalar yıkardım dünyaları harbiden
Her zaman yürüdüm sevdamın peşinden
Koşar adımlarla kaçtın benden neden bilmem
Hatırlıyor musun ilk sarılışımı
Ruhum bedenimden çıkar gibi kalışımı
Tokan düştü yere onu alışımı
Ellerim titreyerek saçına takışımı
Kap kara gözler kalem kaşlar Allah aşkına
Kaldım bir başıma gitti mi hoşuna
Ölmeden öldürdün atmaz bu kalbim boşuna
Masum bakışına dimdik duruşuna
Her şeyimi vermeye hazırdım tek kaşına
Az olan aşıma ne gelse başıma
İsmin silinmez kalbimden gel Allah aşkına
Unutulur mu hiç senle geçen günler
Pamuk şeker yerken elinde tuttuğun güller
Hepsi sana benzer sen onlardan güzel
Aklımda tüm olanlar gönlüm her zaman sen der
Sana son sözlerim hep mutlu ol derim
Böyle olmasını inan bende istemedim
Tek sefer de gittin bu aşkı hiç ettin
Hiç kimse sevmez ben gibi sen beni kaybettin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder