Bi 16 Temmuz günü son perde kapandı
ben azraili ve seni nasıl baş rolde bıraktım ?
Elimde camı kırılmış bi telefon ve birde
asil kanından kızıla boyalı bir gömlek bıraktın.
O gün bende ölmüşüm aslında senle beraber
hani son nefesimizi bilikte verecektik birader ?
Beni benle unutup nasıl aşka kavuştun
günahları uyutabilsem yanına gelecem biran evvel.
Bıraktığın boşluğu doldurabilecek kimse yok
yanımda Allah dışında ne yaşadığımı bilen kimse yok
en önemlisi sen yoksun
dünyada benim dışımda kardeşini kendi canından çok seven kimse yok
ben seninle muhabbeti özledim
ben seninle hiç gerçek olmicak hayal kurmayı özledim.
Ben yaşamayı özledim
Erdi keşke benden utanıp sigara istediğin günleri geri getirse özlemim.
Geri getirsin annemin göz yaşları seni
sana olan aşkımı taşıyor göz yaşımın seli
taşıyor sabır bardağımın hacmi sen olduğundan
aşıyor boyumu giysilerini koklama cesareti
bi 16 Temmuz günü son perde kapandı
ben azraili ve seni nasıl baş rolde bıraktım
elimde camı kırılmış bi telefon ve
birde asil kanından kızıla boyalı bir gömlek bıraktım
yarım saat geçikmem yüzünden yüzün toprak
azrail şu halimi görse işi bırakırdı çoktan
sen gönül bahçemin en delikanlı gülüsün
yakışmıyor sana beni bu dünyada tek bırakıp kopman
yüzüne bakmaya kıyamadığım için bu üçüncü mektup
yoksa her gün bi mektup yollardım bi dilek tut
o dilek ben olmalıyım çünkü benim dileğim sensin
ya sen gel ya ben geleyim yanına intiharı unutup
yaşamak yada ölmek elinde olmayan bi seçim
kimle tanışsam kardeşim diyorum alınma sakın
bi anlık seni andırabilme ihtimalleri olduğu için
Şimdi mektubun arka sayfasına geçelim
erdi gel biz bu ayrılıktan vazgeçelim
yaşamıyorum o küçük ama dokunduğunda
aslan hissi veren ellerin ellerime deymekten vazgeçeli
aşk ellere açmadan sığmaz düş ellerimden
bi santimi bile silinmedi yüzün düşlerimden
yüzünü bi saniye görebilmek için hiç düşünmeden
istediğin anda canını verebilecek tek müşterinim ben aşşağıda sen olmasan inmem bu dert tepesinden
manzarası nasıl dünyanın şehit mertebesinden
omuzlarımda ki bu yükü taşıyamıyorum artık
gökhan dayanamayıp cehennemin dibine gitti desinler
geçen gün yatağına hasret kokan güller ektik
mermer yastığınla uzun uzun dertleştik
biz senle sadece yaşarken mi kardeştik
sanki unutma sen vefat etmedin biz vefat ettik
bi 16temmuz günü son perde kapandı
ben azraili ve seni nasıl baş rolde bıraktım
elimde camı kırılmış bi telefon ve birde asil kanından kızıla boyalı bir gömlek bıraktım
emin ol her saniye gözümde gözün belirecekti
gökhan sensiz her gün biraz daha delirecekti
o lanet hastanede benim annemin babamın halini bi saniye görsen kadere kızıp dirilecektin
herkese benim söylemem gerekti öldüğünü
lan ben nasıl söylerim birine aslan kardeşimin öldüğünü
hiç bi bayram kutlanmadı gittiğinden beri
bizim bayramımız senle sarılıp kavuşacağımız gündü
ben sen sende ben olduğum için dik dur
geçmişini silebilen insanın geleceği yoktur
ben seni silemem ama geleceğimde yok gibi
umutsuzluğumda bi kuyu olmuş sanırım bok dibi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder