Verse
Bu hayat bi' tek sana benzeyen birini bulamıyor anneciğim ,
Tam 15 yıl dualarda aradım.
Mezarının başında bile inan , duramıyorum annesiz.
Kalk be , yeter!
Ulan var ya yanarız ; seni görmemek , hasretinle yanmak nasıl anlatılır?
Ağla ağla gözlerimde ter kalmadı , ölüler senin katında saklanmasın Allah'ım.
Seni bekliyoruz , özledim desen anlarız.
Seni anlatmaya yemin ettim seni , Kaptan oldum ruhumu rezil etti deniz.
Çok özledim meleğim kalk , deli ettin beni ,
Çıldırıp kırdım elime ne geçtiyse demin.
Her saniye özlemini içimde biriktirdim ,
Dokuz tane tahtanın içinde kilitliydin.
14 yıl boyunca adını andığım her an yeniden ölüyor olman anne ,
Olacak iş değildi.
Cennetin en güzel ırmaklarına değdi saçların ,
Ben eminim anneciğim , ayrılık yağmuru başladı.
Sakın çıkarma başından sultanlık tacını ,
Gittiğinden bu yana her anne başımın tacıdır.
Ölümün binlerce insana zarar verdi ,
Kaçamam hakikâtten ,
Karardı kalan kalpler.
Ne kaldı geriye ,
Sensizlikle yaşadığımız harpten.
Sana layık olamayacak kadar pis bi' günahkârım , ( ben )
Bu dünya denen yerde belki de tek günahkârım.
Beklediğime değecekse , geleceksen ,
Çocukluğumu o enkâzın altından çıkarttım.
Nakarat
( Anne! )
Anne nerdesin?
Ellerin nerde , yanakların ,
Hani sesin soluğun anne , nerdesin?
Çok özledim meleğim her şeyi.
( x2 )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder