Elleri güzel kadın, Ne mis kokar bu beden aşktan. Öyleki zerdali gövdesi al, ölüm yamaçtan, Şimdi geri sar bunu ve dinle bir baştan. Kendine sor kadın, hayat sınar mı? Yirmi dört seneye bir mermi, ölüm sığar mı? Sağ elim karıncalı, kaleme küser hayat. Seversem kader yargılar mı? Kınar mı? Sokağın taze kokusu, yağmura kandığından, Bu şehir fazla güzel, sorunum kaldırımlar. Hayat verdiğinden, daha çok aldığında, Sorma kadın, hisli bir yangınım var. Huzuru maviye göm, taç tak. Sepya bir maziye dön. Acımasız geçmişin geçirmişlerine söv. Sen okyanussun kadın ne haddine göl. Ömür bile yas gelir bana ömür dilencisi, Ki gittiğin yer kış acılı yağmurlarla yaz bana. Nerdeyim demiyorum da nerdesin diyorum hep! Bu katil pastaya mum, bi mezar az bana. Sisli kipriklerin yüklü bulutlarına set çek. Hayattan hayat çıkar. Sonuç ne etcek? Geriye masumiyet ve bi zehri yılan kalır. Be yalan kadın o gözlerini gören tanır. Yanlışa sürme bizi yakamoz aya küsmüş. Denizler maviye ve dağlarda kıra küsmüş. Yeşile yaprak yaprağa yeşil küsmüş. Bu mevsim bana küsmüşte, gönlüme alev düşmüş. Sarı sardunyalar eşliğinde, Dualar eder durur aşk odamın kandilinde. Karanlık yok bu akşam, takvimimde, Dolunay tam dibimde. Skit: Ölüyorum ben diyorum, “Ne zaman öleceksin?” Diye soruyorlar. Lütfen bana söyle! Ne oldu? Bize ne oldu? Eskiden böyle değildik. Şimdi ne oldu? Nakarat x2: Bu manzara yüzünü seçmez olur. En acı günlerim bir daha geçmez olur. Yüzü göğsüme bir kere değmez onun. Bir ara öldüğün bu ara değmez olur. Sofrana hüzün düşer sessizce ağlarsın, Bir bardak eksilir ya yalnızlığı anlarsın. Artık tutmuyor bu duvarlar sır. Neden gözlerimin çatısından damlarsın?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder