Pencerem dibinde bir güvercin boynu bükmüş
Hayli dalgın ve hayli yorgun ayaklarına
Bağlanmış yazdığım sana ulaşmak adına yaptığım
Bu rapi yazdım ve peşine saldım
Sürüye kurt karıştı bir sefer gitti bin kuzum
Miğferim delik deşik bu haykırıştır son kozum
Kurumuş halsiz kalmış kuyuna buyur tatlı bir suyum
Sürekli maneviden bahseder ben buyum
Nüktedir bu kalın bi seste ince bir anlam
Canım bu yolda bir ulak ve geçti canından
Dünya karışık hadisat hakikat yukarda
Herkezin gözünde belli bir hırs-ı dünya
At nalında buldu şansı ne iştir bey kızı
Önüne sundular bi bolluk kuruttun ambarı
Unuttun bolluğun yanından uzak olanları
Sen yaşarken karıştırdın neyin gerçek olmadığını
Nakarat
Çıkmadık canın umudu kesilmezmiş amma
Usanmaz ordular var gücüm yetmiyor
Dursun dünya bitsin bu azap
Verse 2
İnsafsız bu insan insafsız delillerim kanıtsız
Sonuk yüzüm yanıksız çok şükür bu ses değil kısık
Şu göllerim balıksız hepsi tutulup gitti zamansız
Bilin benim güven donuk pısık
Güç dilimde pis yüzeyde his bu kalpte saklı bil
Ben bi doğdum bin öldüm bu yalın ayaklı bir sefil
Yarım kalan yeminlerim bu körpe çocuğu affedin
Savaşmaktan hasta kaldım sığınacak bi yer verin
Kapımı çaldı bir surat dedim sen hoşgeldin
Önüne koydum ekmeğimden al buyur senin dedim
İşte şimdi tamam sığınacak bi liman var dedim
Yüzüm döndüm arkaya tekbi hamle bitti işim
İşim bitti şimdi burda güveni bana sakın savunma
Çok güvendim inandımda sonumu buldum bataklıkta
O yüzler çok çetin gün doğarken başka safta
Bulunmaz bir çözüm bu al birazcık sende anla
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder