Yokluğuna bir sayfa açtım kapanmaz oldu
Yemin olsun kalemimde yorgun
Yine kalbim yere düşmüş solgun
Ben bu denli yalnızken sen kime çoksun
İçim laçkalaştı şeytan kulağımda fısır fısır
Yalnızlığımı fırsat bilip gittin bana kasıt
Aslın uçtu gitti rüyalarımda kaldı astarın
İnanmadın bana o yüzden genzimde yakılan sigaralarin tadi
Belim doğrulmadi senin yüzünden sol yanım hep göçüktü
Kırmaktan yorulma benim kalbim ölümsüz
Bu ateside kimse bulamaz içim yandı kömürsüz
Gururu ayaklar altına almakta birinci oldum geri geldim ödülsüz
Kesem dolu kirginlikla geçen senem
İçim karanlık bir sokak yok bir Allahın kulu ses eden
Kiymet bilmezdi nankörden umdum medet
Yaşanmışliklara isyan ettim her hatama getirdim bir Şehadet
Sana karşı ilk nefretim içime düştü
Bu yüzden geceleri en sıcak havada bile üşürüm
Lan bir kere olsun beni düşündün mü
Senin bencilligine karşı kahretsinki yok seni düşünmedigim günüm
Seni kac defa unutmak için kederli hafizama direndim
Geçtiğimiz onca tozlu yolların hatri izin vermedi
Ben allahtan hergün sen görmek için elimi açıp dilendim
Huzur seviyemde bir adım ileri gitmedi
Gidene eyvallah dedim bu yüzden kalbimde gitme sesleri yankılanır
Kalbin kırılınca yanıma gelme benimkinin parçaları göğsüme yaslanır
Kaybettiğin sevgi icimin derinliklerine attigim bir kasada saklıdır
Vicdanınıda yalanlarla akladin
Gözlerimi kapattım ölüm huzursuz akşamın uykusu
Hergün adına itafen yazdım duygusuza duyrulsun
Hayata sırt çevirmişim güneş umutsuza bulutlu
Bir bedende ruh kazanmış somut aşkıma somurttun
Evimin her bir köşesi bu canıma dar gelir
Bu yokluğun felç gibi canıma tak etti
Hislerim dile geldi sen öldürünce geri gitti
Özlediğinde değil ben ölünce mezarıma gel git
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder