Ellerime bağlı prangalar artık canımı yakıyo
Hayat bir mutlu ettiyse beni bin dertle geliyo
Kül tablolarımda resmettiğim figürlerin yeri yok
Zaman bilyğlenmiş bıçak gibi sol yanımı deliyo
Hayat adi, dostlarımı sevdiklerimi aldı
Bütün bunlar yaşanırken çığlıklarımı içime attım
Dost mu ? Güldürme beni onlar dertlerimi katladı
Can kardeşim dediğim insan eski sevgilimle yattı
Yat mı, kat mı ? Ev mi bark mı ? Hepsi sizin olsun
Sade huzur istedim birazcık benim için çok mu ?
Bütün fırtınalar iyi niyetim bittiğinde koptu
Hayal görmek için tek dostum birkaç tantum oldu
Şimdi raylardayım sanki elim kolum bağlı öyle
Ölümü istemek nasıl bir duygu yaşıyorken böyle ?
Tebessüm sokağımda kimsem yok büsbütün bi köhne
Dert şehrim bir metropol olmuşken ölüm çok mu söyle ?
Duman kaplı, kalbimin dört odacığı tıkanmış
Bronşlarımdaki yaralarsa düzelmeye hamlamış
Keşfedilmeyen bir koy gibi çırpınırken huzur
Suretimden ardakalan küller gökyüzünü kaplamış
Yalnızlık Allah'a mahsustur, insanlara değil !
Fakat kahpe insanlar yüzünden hep odamda tekim
Hayatımı betimler duvardaki fırtınalı resim
Herkes yokuşa depar atarken beni esir almış eğim
Lütfen susma ! Umutlarımın bir oluru yok mu ?
Omuzlarım sanki ton basıyo,kollarımsa koptu
Tonlarca düzenbazlığa karşın bir gram onuru yok mu ?
Benim sevgim o Pierre Loti'yken Everest kadar çoktu !
Adın batsın ! Aşkın nerede söyle kasıklar mı ?
Benim aşkım kalp damarlarımın yollarında saklı
Kalbini kalbine eklediğin böyle kazıklar mı ?
Aşkı kumar sanmışsın kazandın kalbim sende kaldı...
Nakarat :
Gizlerime yağmur aksa bütün dertlerimi söküp alsa
Gözlerimden akan yaşların hesabı yok amma...
Yıkıldı düşlerim... Bir kez olsun gülmedim
Haram olsun hakkım,iyi niyetim, sözlerim...
x2
Yıkıldı düşlerim... Bir kez olsun gülmedim
Haram olsun hakkım,iyi niyetim, sözlerim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder