Kimsenin olmadığı ıssız bi limandayım.
Bardağında alkolüm ben içip sızan hovardanın.
Ezeli rakibi oldum odamda ki duvarların.
Bi parayı sevmedim bi de onla huzur bulanları.
Hatalar da oldu elbet telafisi olmayan.
Bi babam vardı işte yeri ne yapsam dolmayan.
Ufak bi çocuktum mahallesin de oynayan.
Saklanbaçta ben değil umutlarımdı kaybolan.
Ve zaman geçti büyüdüm büyüdükçe akıllandım.
Ben beladan uzaklaştıkca o bana yakın kaldı.
Yeri geldi sokaklar da beş kişiye atarlandım.
Defalarca hayal kurdum ve hepsi yarım kaldı.
-Sonunda ölmeyi istedim.
Çünkü ne yapsam içim de bitmiyor bu histeri.
-Oturdum hayatı izledim.
Çünkü kimine göre hayat en edepsiz gösteri.
Bitti mi? Gidebilirsin inanmadım zaten.
Sözlerim yalansa bile umutlarım maden.
-İnsanoğlu mutlu olma zaten.
Acı çekmek için doğmuştu havva ve adem.
Kendimi tanıdığımda anlamıştım hayat nedir.
Kimisi geldi sadece nefes almaya da hayat dedi.
Sil at dedi bırak dedi gücüm yoktu anlamadı.
Silah dedi çözüm dedi öcüm yoktu anlamadı.
Gözlerim de kapandı bak umutlarım ayakta.
Sözle yıkılan bünyemi yıkamadın dayakla.
Aynı anı aynı hikaye hayat bu işte hep.
Aynı anda aynı ismi aynı yerde sayıkla.
Hayallerim kayıpta hayat benimle oynama.
Paran yoksa sokaklar da izinde yok doymana.
Zordu lan dedim deniz git kendini sorgula.
Bekle zaman az kaldı senin *mına Koymama.
En ağır sigara bile kuş tüğü kadar hafifse.
Ciğerlerine (boşver lan) aldırma diğerlerine.
Gidenleri de salla zaten hiç senin olmadı ki.
Yaşa hayatını batmasın lan rahatlık bi yerlerine.
Akıl vermek değil amaç olsa kendim alırdım.
Gidenleri de s*ktir ettim kalanlara sarıldım.
Darıldım,kırıldım ama olsun arındım.
Biriniz gitme dese ömür boyu kalırdım
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder