Ölümü bekliyorum anne çünkü giden geri gelmiyo.
Hayatta elim kolum bağlı acım neden dinmmiyo
Kanım dediğim kadın şuan başkasıyla mutlu.
Babam dediğim adam toprak oldu rüyalarıma gelmiyo.
Neden böyle,yaramı bırak kanasın.
Tenimi kırıştırcak istanbulun havası.
Ben seninle olduğum o sokaklardayım bitanem.
Neden çıkışın yok neden böyle karasın.
Hüznümü biriktirdim akan yağmur senindir.
Şimdi git diyosun oysa bi ara benimdin.
Adımlarımı kaydederdin seviyordun hani.
Gülüm şimdi git diyonda eskiden peşimde gelirdin.
Özlemin vardı can gibi sözlerin vardı.
Özlemin kaldı bende sözlerin kaldı.
Güneşe benzer ellerinde közlerim vardı.
Satırlarla anlatamadığım gözleri vardı.Ve
Gözlerinde kaldı umut sözlerinde kaldım.
Özleminde vardı canımı alan sözlerinde vardı.
İyi yönlerinde vardı bana hep kötüler kaldı.
Umutlarımı verdim ona silah yapıp canımı aldı.
Bende katlanamaz oldum artık aram yoktu birayla.
Bi kadın girdi hayatımın amına koydu bir ayda.
Çıkıp gitti bekliyodum terkettiği limandı.
-Nafile yerimi doldurdu o köpek bir anda.
Şimdi ise istediği oldu döndü arkasını yoktum.
Artık,gidiyordu yolcu.Çünkü fazlasıyla yorgundu dizleri.
Saatlerce ,izledi.Geçmemişti hala onun izleri.
Karanlığın ortasında diyom deniz delirme.
Yüreğim vardı koskocaman param yoktu cebimde.
Ve benimleydin her zaman sen elin vardı elimde.
Acım fazla derinde, ölüm var her yerimde.
Mutluluğu bulamadım ben neden böyle anne.
Herkes sahte saflığımdan ötürü sokuldum bi harbe.
Yok ki çare, insan oğlu işte yeterince kahpe.
Tenime darbe oldu sözlerin o minik kadın nerde?
Söyle, geçmişimde kaldı bütün simalar.
-Umutlarımı fırlatıcam 20 katlı binadan.
Tek istediğim inanman şu yalan dolu hayatımda.
Çekici gelmeye başlıyor artık bana silahlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder