Huzur denen o mükafata hiç bi türlü erişmedim

Biraz fan ve şöhret için şarkı yazıp çelişmedim.
Dört yılım geçti fakat kafiyeler dışında
Hiç bi bok hayatımda gram dahi gelişmedi.
Çekiç sesini duy duvarlar fazla yüksek aşamıyorum
İlk defa dedim lan şiir bak bişeyler başarıyosun
Evet yaptıgım fakir edebiyatı aptal herif
Çünkü mahallemdeyim ben etilerde yaşamıyorum.
Hayat denen kaşarı yolun en başında tersledim
İnan ki çıkardım kuyudan,bi kezcik el verseniz.
Ne zaman ki başladı bu ellerim yazmaya
O zaman ne arkadaşlarım kaldı lan ne derslerim.
Şiir basit bi serseri bak yine de sakın pes etme
Ben yaşıyorum gönlümde tam iki tane cesetle.
Birisi dogmamış kızım ve digeri annesi
Tesellinin bi faydası yok tekrar zihni resetle.
Kalk! Sakın pes etme
Hadi! Sakın pes etme
Kalk! Sakın pes etme
Hadi koş! Sakın pes etme.
Her gün sınav gününde aynı bok unuttum çalışmayı
İlaç saglar alışmayı (Sefa çok içtin) karışmayın
Hayatımın en boktan günlerinde odamda buldugum
Bikaç eski müsvetteyle kazanmıştım yarışmayı.
Barışmayıp daha hızlı vurdu herkez bok attı
Her iftiraya tepkim oldu insaf ulan yok artık !
İlk dissin sebebi hocamda yedigim tokattı
Ve son dissimdi çünkü artık evim sokaktı.
Ki dertlerim daha büyüktü diger rapçilerden ve aşktan
Playliste bi şarkı koy eskilerden de başla
(Fincan kahvem hatrına saydım)
Fakat sikiyim toplumum pek dinlemez rap ajdar.
Dinlerler,yardım istedim bak kimlerden
Dinlenmem gerekli bak yoruldu kalp izlerken
Olan biten bütün boktan hatıraları
Onlar keyfini sürdü dünyanın,tozunu yutan bizlerk